در اسپورت رقابت بیرونی است و به قصد کسب موفقیت و پیروزی انجام می شود اما رقابت از منظر اسلام درونی است و انسان با هوای نفس خود می جنگد.

مدل مدنظر قرآن کریم مبتنی بر انسان شناسی از دیدگاه فطرت است. اهداف ورزش در این مدل شامل موارد ذیل می باشد

تندرستی، نشاط، فراغت، شادی، تعلیم و تربیت، اخلاق، ادب، تقوا، فطرت و ...

به گزارش مشرق ،یکی از چالش های جامعه فرهیختگان به کار بردن واژه ها و مفاهیم به صورت نادرست و در جای یکدیگر است. هر واژه ای در ریشه اصلی زبانی خود دارای معنی و مفهوم متعلق به فرهنگ و تمدن خود و برگرفته از فلسفه است و بار معنایی خاصی دارد. اینکه ما واژه لاتین را معادل مفهوم فارسی یا قرآنی بکار ببریم موجب گمراهی و تشویش اندیشه خواهیم شد. بنابراین ریشه شناسی واژه ها در اولویت است.

لغت sportریشه لاتین دارد و قبل از قرن یازدهم میلادی به عنوان Desportare، Disportar و Disportat استفاده می شده است. در قرون وسطی این لغت در فرانسه به معنی استراحت (در مقابل کار و حرفه) و تفریح کاربرد داشته است. در قرن شانزدهم و مقارن رنسانس در ادبیات فرانسه معادل سرگرمی و بازی به کار رفته است. این لغت در زبان ایتالیایی Diporto به معنی ورزش و Disporto به معنی تفریح و شادی استفاده می شده است در زبان اسپانیایی Deporto و در زبان پرتغالی Esparto به همان معنی استفاده می شود. در دنیای امروز لغت Sport به معنی تمرین بدنی، تفریح، تفنن، جنبش، بازی، سرگرمی، مشغول کردن آمده است و عموماً باعث ایجاد مهارت های حرکتی شده و در چهار چوب مقررات خاص منطقه ای یا جهانی انجام می شوند و فعالیت هایی رقابتی هستند که به قصد کسب موفقیت و پیروزی انجام می شوند.

کلمه «ورزش» یک لغت فارسی و از نظر دستوری اسم مصدر است از فعل ورزیدن که عموماً به معنی تکرار عمل، زراعت ،انجام کار پیاپی، ممارست و تمرین برای ورزیدگی به کار می رود.

تفاوت Sport با ورزش